Autor ukazuje losy młodzieńca kierującego się gorącymi uczuciami oraz rozbudzoną, poetycką imaginacją.

Pokazuje krąg problemów dziecka swej epoki, które wyznaczają: udręka nudy płynącej z rozczarowania światem i żarliwa chęć nadania swojemu życiu sensu przez poświęcenie się jakiejś wielkiej idei, takiej na przykład jak naród.

Słowacki tą literacką wypowiedzią włączył się w dyskusję narodową, która toczyła się wokół powstania listopadowego: jego wybuchu, przebiegu i upadku. Wieszcz brał czynny udział w powstaniu, był bezpośrednim świadkiem i uczestnkiem wydarzeń. Nie mógł walczyć z bronią w ręku, podjął pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym.