KLUB MŁODEGO ARTYSTY

   

 

Klub został utworzony w 2012 roku w celu poszerzania wiedzy z zakresu literatury, poezji, sztuki, teatru i muzyki. Uczniowie na warsztatach tworzą prace plastyczne, piszą piosenki, wiersze i bajki. Zajęcia prowadzone są przez wychowawcę zajęć pozalekcyjnych Agnieszkę Łęczycką we współpracy z innymi wychowawcami zajęć pozalekcyjnych. Warsztaty są prowadzone cztery razy w miesiącu.

W ramach działań Klubu miały miejsce wydarzenia- Mikołajki współorganizowane przez   korporację Starbucks.  

                                                                                                                                             

                            
                  

Prace wykonane przez pacjentów na warsztatach literacko – plastycznych  Klubu Młodego Artysty.

Na warsztatach literacko –plastycznych młodzież poznaje pisarzy, poetów oraz uczy się jak tworzyć fabuły książkowe.

                  

Jeden z wielu pomysłów literackich połączonych ze sztuką na obrazku widnieje obraz Edwarda Hoppera…

PANTOMIMA - ,,LATARNIK”

Pantomima rozgrywa się na scenie oświetlonej niebieskimi światłami. Slajdy z pracami dzieci. Na scenie znajduje się krzesło, stolik, walizki i plecak.

Na scenę wchodzi bibliotekarz który opowiada o noweli Henryka Sienkiewicza

pt.,, Latarnik”. Później bibliotekarz opuszcza scenę. Rozpoczyna się mimodram.

 

Filmik z latarnią morską.

PAUZA.

Slajd wyłączonej latarni morskiej.

Na scenę wchodzi mim Latarnik. Rusza się powoli. Jest przygarbiony. Mim staje na środku sceny i uruchamia latarnię morską.

Slajd zmienia się na włączoną latarnię morską.

Mim siada na krześle stojącym przy stoliku i rozmyśla.

PAUZA.

Slajd Australii i złota.

Mim wstaje i wykonuje ruchy jakby próbował wykopać złoto.

PAUZA.

Slajd Afryki i diamentów.

Mim chodzi po scenie i rozgląda się na wszystkie strony.

PAUZA.

Slajd Indie.

Mim udaje, że strzela z broni.

PAUZA.

Slajd tratwy.

Mim udaje że płynie na tratwie. Później tratwa się rozbija.

PAUZA.

Slajd z marynarzami.

Mim salutuje.

PAUZA.

Slajd włączonej latarni morskiej.

Mim siada na krześle i opiera się o stolik.

PAUZA.

Slajd włączonej latarni morskiej.

Na scenę wchodzą mimy. Niosą w kartonie, wodę, żywność i książki. Idą w stronę latarnika i przekazują mu karton z rzeczami. Mimy schodzą ze sceny.

Mim latarnik otwiera karton. Znajduje w nim również książki i zaczyna czytać.

Slajdy – POLSKIE KRAJOBRAZY

Latarnik jest zamyślony.

PAUZA.

Slajd zgaszonej latarni morskiej.

Mim osuwa się na ziemię.

PAUZA.

Na scenę wchodzi mim Johns zauważa leżącego latarnika. Zaniepokojony zmierza w jego stronę. Stara się obudzić latarnika. Latarnik budzi się i wstaje.

PAUZA.

Filmik sztormu.

Slajd rozbitego statku.

Johns wskazuje mu slajd i łapie się za głowę. Bardzo przeżywa katastrofę. Przepędza latarnika.

PAUZA.

Latarnik bierze walizkę i plecak. Powoli wraz z Johnsem schodzi ze sceny.

Slajd drogi.

MIMODRAM; POŻEGNANIE Z AFRYKĄ

Pantomima rozgrywa się na scenie oświetlonej żółtymi  i zielonymi światłami.

Na scenie znajdują się dwa fotele ( stojące po prawej stronie ) a między nimi stolik na którym leżą książki i stoją dwie filiżanki. Po lewej stronie stoją dwa worki kawy. W głębi sceny na dużym ekranie wyświetlane są slajdy nawiązujące do książki Karen Blixen ,, Pożegnanie z Afryką”. 

Treść – POCZĄTEK

Na scenę wchodzi bibliotekarka. Opowiada w skrócie fabułę i historię powstania książki ,, Pożegnanie z Afryką”. Później schodzi ze sceny. Rozpoczyna się mimodram.

      W tle słychać muzykę z filmu ,,Pożegnanie z Afryką”. Na scenę bardzo powoli wchodzą cztery osoby ubrane na czarno i w czarnych rękawiczkach. Trzymają w ręku woreczki wypełnione ziarnami kawy. Poruszają się w sposób taneczny.

Pauza.

Później przesuwają się powoli w stronę worków i wsypują zawartość swoich woreczków do worków stojących na scenie.

Pauza.

Powoli opuszczają scenę.

TREŚĆ - ŚRODEK

Muzyka w tle. Na scenie pojawia się mężczyzna i kobieta w białych rękawiczkach . Poruszają się powoli. Wpatrują się w siebie z uwielbieniem. Trzymają się za ręce i obserwują otaczający ich świat. Mężczyzna wskazuje palcem na niebo.

Pauza. Po chwili udaje samolot. Kobieta bije brawo i dołącza do niego robiąc to samo.

Pauza. Znów stoją obok siebie. Obejmują się ramieniem. Uśmiechają się do siebie.

Pauza. Siadają w fotelach. Kobieta bierze książkę do ręki otwiera ją i zamyka. Zaczyna opowiadać mężczyźnie jakąś historię. On patrzy na nią z zadowoleniem. Popija kawę z filiżanki. Później mężczyzna spogląda na zegarek. Coś mówi do kobiety. Wstaje i powoli opuszcza scenę.

Pauza. Kobieta jest smutna. Wypatruje go. Mężczyzna jednak nie wraca. Kobieta opuszcza scenę.

TREŚĆ - KONIEC 

Muzyka w tle. Na scenie pojawia się mężczyzna. Udaje lot samolotem. Po chwili upada.

Na scenę wchodzą  osoby ubrane na czarno i w czarnych rękawiczkach oraz kobieta w białych rękawiczkach. Wszyscy wspólnie zatrzymują się przy ciele mężczyzny. Modlą się.

Pauza. Kobieta powoli opuszcza scenę machając na pożegnanie osobom ubranym na czarno.

Muzyka zanika. Gasną światła. Aktorzy opuszczają scenę żeby za chwilę wrócić i ukłonić się widzom.  

PANTOMIMA ,, TRZY  ŚWINKI”

Na scenę wchodzi świnka z fletem i wiązką słomy ( strój różowy i maska ze świnką ). Wesoła muzyka w tle. Świnka odkłada flet i radośnie podrygując buduje dom ze słomy. Po skończonej pracy zachwyca się słomkowym domem. Bierze flet i gra. Staje z boku w bezruchu.

PAUZA.

Na scenę wchodzi druga świnka ( strój różowy i maska ze świnką ) z gałązkami w kieszeni. Gra na skrzypcach. Po chwili odkłada skrzypce i buduje dom z gałązek. Po skończonej pracy zadowolone z efektów swojej pracy tańczą i grają na swoich instrumentach. Po chwili udają się każda do swojego domu. Na scenę wchodzi trzecia świnka ( strój różowy i maska ze świnką ) która trzyma cegłę i szpachlę. Z poważną miną buduje dom z cegieł. Dwie  radosne świnki przychodzą do siostry która pokazuje im że ten dom będzie lepszy od domu ze słomy i gałązek. Świnki śmieją się z siostry i wracają do swoich domów.

PAUZA.

Poważna muzyka z elementami grozy. Na scenie jest tylko świnka z wiązką słomy. Pojawia się wilk ( czarny strój ). Wilk zaciera ręce. Świnka jest wystraszona bowiem dostrzega zbliżającego się wilka. Wilk próbuje otworzyć drzwi. Nie daje rady. Jest bardzo zły. Nagle wpada na pomysł. Nabiera powietrza, dmucha i słomiany domek świnki się rozpada. Świnka upuszcza słomę i biegnie do drugiej radosnej świnki która ma dom z patyków. Wilk biegnie za nią.

PAUZA.

Na scenie pojawia świnka z gałązkami. Wystraszona świnka wpada do domku siostry i opowiada siostrze o wilku. Wilk próbuje otworzyć drzwi.  Nie daje rady. Ponownie nabiera powietrza i kolejny domek się rozpada. Świnki uciekają a wilk je goni.

Świnki zmierzają do siostry która ma dom z cegieł. Na scenie pojawia się świnka. Kładzie cegłę na ziemi. Radosne świnki wpadają do domu siostry i dopiero wtedy czują się bezpiecznie. Wilk szarpie drzwi. Wreszcie nabiera powietrza i próbuje zdmuchnąć dom ale bez powodzenia. Odchodzi zły a świnki tańczą z radości.